به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاع‌رساني معاونت علمي، فناوري و اقتصاد دانش‌بنيان رياست‌جمهوري، مقام معظم رهبري در ديدار رئيس جمهور و اعضاي دولت، بر ضرورت گفتمان سازي در تحقق پيشرفت هاي علمي تاکيد و فرمودند:«وقتي بحث شکستن خطوط مقدم علمي و نهضت نرم‌افزاري و توليد علم مطرح مي‌شود، دنبال مي‌شود، گفته مي‌شود در دانشگاه‌ها و تبديل به گفتمان مي شود، نتيجه اين مي شود که بنده گاهي اوقات که اينجا مي‌نشينم و مثلاً مجموعه‌ي دانشگاهي -چه دانشجو، چه استاد- مي‌آيند، مي‌بينم همان حرفهايي را که ما مثلاً گفتيم، اينها دارند همان حرفها را به عنوان مطالبه بيان مي کنند؛ اين مي‌شود گفتمان، اين گفتمان است، اين خوب است؛ وقتي اين‌جور شد، آن‌وقت اين پيشرفت‌هاي علمي پيش مي‌آيد.

ما امروز در مسائل فضايي، در مسائل هسته‌اي، در نانو، در فنّاوري زيستي و ديگر موارد گوناگون، پيشرفتهاي زيادي داريم، پيشرفتهاي مهمّي داريم؛ اين پيشرفتها ناشي از همين گفتمان‌سازي است. وقتي گفتمان‌سازي شد، آن‌وقت همه به اين فکر خواهند افتاد، يعني در همه يک انگيزه‌اي به وجود مي‌آيد؛ کأنّه يک جادّه‌ي وسيع و يک بزرگ‌راهي به وجود مي‌آيد که همه ميل مي‌کنند از اين بزرگراه حرکت کنند؛ بنابراين گفتمان‌سازي خيلي مهم است. البتّه با تکرار کلمه‌ي «اقتصاد مقاومتي» گفتمان‌سازي نميشود، نبايد کاري کرد که اين کلمه حرف را همين‌طور اين قدر تکرار کنيم که از دهن بيفتد؛ نه، بلکه با تبيين و با توضيح و مانند اينها بيان بشود.»

ايشان در بيانات خود در اين ديدار که سوم شهريورماه 1395 برگزار شد، بر ضرورت حمايت از شرکت هاي دانش بنيان تاکيد کرده و فرمودند: « ما بايد مسئله‌ي اقتصاد دانش‌بنيان را جدّي بگيريم، اين شرکتهاي دانش‌بنيان را واقعاً جدی بگيريم. شايد بتوان گفت ميليونها جوان الان در کشور هستند که اينها آماده‌ي کارند که اگر يک کمکي به اينها بشود، ميتوانند واقعاً در اين قسمتها پيش بروند و بخشهاي مختلف را [فعّال] کنند.»

مقام معظم رهبري، ضمن تاکيد بر اينکه علم و فناوري بايد به مساله مطرح کشور تبديل شود، تصريح کردند:« ما در قضيّه‌ علم و فنّاوري، براي پيشرفت کشور واقعاً احتياج داريم به اينکه مسئله‌ علم و مسئله‌ فنّاوري، بشود مسئله‌ مطرح کشور؛ يعني يکي از آن سه نقطه‌ي اصلي و سه ستون اصلي‌اي که کشور امروز به آنها متّکي است - و شايد عميق‌ترينش اين است- يکي همين مسئله‌ي علم و فنّاوري است که خب ما الحمدلله پيشرفتهاي خوبي داشته‌ايم؛ تلاش شد، کار شد».

ايشان همچنين در ادامه بر ضروروت شتاب پيشرفت هاي علمي تاکيد و تصريح کردند: « ببينيد ما از طرفهاي مقابلمان و از رقبايمان، مبالغ زيادي عقبيم؛ ما اگر بخواهيم به او برسيم، اگر با سرعتي که او پيش ميرود پيش برويم، اين فاصله هميشه مي‌ماند؛ ما بايد با يک سرعتي و با يک شتابي پيش برويم که چند برابر سرعت او باشد تا بتوانيم به او برسيم يا احياناً از او جلو بزنيم، حرف من اين است؛ ما اين شتاب را چند سال داشتيم. شتاب وقتي زياد شد، اين مطلوب است؛ [امّا] شتاب کم شده، حرف من اين است... بايد رشد را شتاب بدهيد؛ والاّ من ميدانم که رشد هست، خب داريم رشد ميکنيم، پيش ميرويم، طبيعي است، امّا رشد عادي کافي نيست. آن سرعت رشد ما بود که در دنيا آوازه پيدا کرد، منعکس شد، يک عدّه‌اي حسودي کردند، يک عدّه‌اي نگران شدند! در دنيا بعضي‌ها از پيشرفت علمي ما نگران شدند؛ خب، اين به‌خاطر همين بود که شتاب، شتاب خوبي بود. قضيّه‌ي دانش‌بنيان‌ها را هم که عرض کرديم».